Энэхүү нийтлэлийг хиймэл оюун ухаан (AI) ашиглан бүтээв.
Сонсох хувилбар:
Монгол Улс дотоодын эрчим хүчний үйлдвэрлэл бага, тэр дундаа нефтийн бүтээгдэхүүний үйлдвэрлэл хөгжөөгүй. Тиймээс эрчим хүч болон газрын тосны бүтээгдэхүүнй импортын ихээхэн хамааралтай. Азийн хөгжлийн банкны мэдээлснээр, манай улсын эрчим хүчний импорт нийт импортын 30 орчим хувь, ДНБ-ий 20 орчим хувийг эзэлж байна. Газрын тос, байгалийн хийг бүхэлд нь эрчим хүчний гол нийлүүлэгч ОХУ-аас импортолдог байна.
Дэлхийн банкны мэдээлснээр, Монгол Улс 2019 онд эрчим хүчний импортод 729 сая орчим ам.доллар зарцуулсан. Энэ нь тухайн онд 6.4 тэрбум ам.доллараар үнэлэгдэж байсан бөгөөд нийт импортын багагүй хувийг эзэлж байна.
Ялангуяа эрчим хүчний хамгийн их ачаалалтай улирал нь -40 хэм хүртэл хүйтэрдэг өвөл юм.
Гэхдээ, Монгол Улс сэргээгдэх эрчим хүч, ялангуяа салхи, нар, усан цахилгааны эрчим хүч үйлдвэрлэх томоохон нөөцтэй. Эдгээр нөөцийг үйлдвэрлэл болгон хөгжүүлснээр Монгол Улсын эрчим хүчний импортын хараат байдал буурч, хүлэмжийн хийн ялгаралтыг бууруулах, цаашлаад энэ нөөцөө экспортод гаргаж, эдийн засгаа хөгжүүлэх бүрэн боломжтой. Тиймээс манай улсад сэргээгдэх эрчим хүчний нөөцөө ашиглах талаар сүүлийн жилүүдэд идэвхтэй санаачилга өрнөөд байгаа юм.
Засгийн газар 2018 онд 7 хувь байсан сэргээгдэх эрчим хүчний нийт эрчим хүчний хэрэглээг 2023 он гэхэд 20 хувьд хүргэх зорилт тавиад байна.
Салхи, нарны эрчим хүч зэрэг сэргээгдэх эрчим хүчний эх үүсвэрийг хөгжүүлснээр Монгол Улсын эрчим хүчний хараат байдлыг бууруулж, эрчим хүчний аюулгүй байдлыг нэмэгдүүлэх боломжтой. Түүнчлэн сэргээгдэх эрчим хүчийг хөгжүүлснээр хүлэмжийн хийн ялгарлыг бууруулж, агаарын чанарыг сайжруулахад тустай юм.
Олон улсын сэргээгдэх эрчим хүчний агентлагийн (IRENA) мэдээлснээр Монгол Улс 1100 тераватт цаг (ТВт) салхины эрчим хүч, 14 ТВт/цаг нарны эрчим хүч, усан цахилгаан станцаас 800 ТВт/цаг эрчим хүч үйлдвэрлэх боломжтой.
Дэлхийн банкны мэдээгээр, 2020 онд Монгол Улсын нийт цахилгаан эрчим хүчний хэрэглээ 7.6 ТВт цаг орчим байна.
Өөрөөр хэлбэл, Монгол Улсын сэргээгдэх эрчим хүчний нөөц дотоодын цахилгааны хэрэглээнээс хэд дахин их байгаа юм. Тиймээс илүү нөөцөө Хятад зэрэг хөрш зэргэлдээ орнуудад экспортлох томоохон боломж бий.
Гэхдээ энэ боломжийг хэрэгжүүлэхийн тулд цахилгаан эрчим хүчийг шаардлагатай газарт нь хүргэх дэд бүтэц, дамжуулах шугамд их хэмжээний хөрөнгө оруулалт шаардлагатай гэдгийг тэмдэглэх нь зүйтэй.
Олон улсын эрчим хүчний агентлагийн (IEA) мэдээлснээр, Хятадын нийт цахилгаан эрчим хүчний хэрэглээ 2020 онд ойролцоогоор 7,800 ТВт цаг болсон байна. Тэгэхээр Монголын сэргээгдэх эрчим хүчний нөөц нь Хятадын цахилгаан эрчим хүчний хэрэгцээний багагүй хэсгийг хангах боломжтой.
Одоогоор манайд сэргээгдэх эрчим хүчний чиглэлээр хэрэгжиж байгаа Салхитын салхин цахилгаан станц, Цэций салхин цахилгаан станц зэрэг нийлээд 150 орчим мегаватт үйлдвэрлэх хүчин чадалтай.
Монгол Улсаас Хятад руу сэргээгдэх эрчим хүчийг экспортлох боломжийг бүрдүүлэх "Азийн супер сүлжээ" төслийг төлөвлөөд байна.
Мөн манай улс эрчим хүчний ихээхэн хэрэгцээтэй Орос, Казахстан зэрэг хөрш орнуудад ч сэргээгдэх эрчим хүчийг экспортлох боломжтой гэдгийг тэмдэглэх нь зүй.
Энэхүү нийтлэлийг хиймэл оюун ухаан (AI) ашиглан бүтээв.
0 сэтгэгдэл
Төстэй мэдээ
С.Чулуун: "Чингис хаан" музей бол Монголын эзэнт гүрний түүхийн төв
Т.Сүхбаатар: Аугаа их эх орны дайнд 500 монгол хүн оролцсон гэдэг нь үнэнд ойрхон тоо
Н.Мандуул: Хүүхэд тань таны “өмч” биш