Монголд эх бичгийн судалгаа хийлгэсэн хоёр л зохиолч бий. Түүний нэг нь Дашдоржийн Нацагдорж юм. Орчин үеийн уран зохиолыг үндэслэгчийн бүтээл туурвилыг судлах ажилд нэгэн насаар уйгагүй зүтгэсэн Монгол Улсын Соёлын гавьяат зүтгэлтэн, С.Буяннэмэх болон Ц.Дамдинсүрэнгийн нэрэмжит шагналт, эрдэмтэн зохиолч, доктор, профессор Дожоогийн Цэдэв идэр есийн жавар тачигнасан эл өдөр бидний дундаас бурханы орноо зорилоо. 

Тэрээр 1940 онд Баянхонгор аймгийн Баян-Овоо суманд төржээ. Багаасаа шүлэг найраг, үргэлжилсэн үгийн зохиол бичиж Монголын ард түмний сэтгэлээ эгшээн аялдаг “Сэвтээ нь үгүй сэтгэл”, “Алтан намар”, “Энх улирал”, “Анхны хайр”, “Оюутан цаг насны баясгалан” зэрэг олон сайхан дууны үгийг бичиж үлдээсэн билээ. 

Үүнээс гадна XX зууны Монголын уран зохиолын хөгжил, судлал шинжлэл, уламжлал шинэчлэлийн суурь судалгааг хийж, онол түүхийн зангилаа асуудлыг шинээр нээн шинжилж, ахмад үеийн зохиолчдын намтар, уран бүтээлийн өв санг сурвалжлан цуглуулж, дотоод гадаадын их дээд сургуульд багшилж олон арван шавь нарыг төрүүлсэн юм. 

Мөн 200 гаруй тууж, өгүүллэг, кино, яруу найргийн дөрөв, судалгааны олон арван боть хэвлүүлсэн агаад “Монголын нууц товчооны билгэдэл зүй” сэдэвт бүтээлээр шинжлэх ухааны докторын зэрэг хамгаалжээ. Үүнээс Д.Нацагдоржийн зохиолын бүрэн эмхэтгэл, Ц.Дамдинсүрэнгийн зохиолын тухай судалгааны таван боть, С.Буяннэмэхийн уран бүтээлийн талаарх “Утга зохиолын үүд” нэртэй дөрвөн боть зэргийг нэрлэж болно. “Утга зохиолын судлагч шүүмжлэгдчийн бичих, эсэх тэдний сайн дурын хэрэг бус нийгэм, хамт олон, уншигчдын өмнө хүлээсэн үүрэг, өндөр хариуцлага мөн” хэмээн захисан энэ эрдэмтнийг Монголын урлаг, уран зохиолын уншигч олон үүрд дурсах болно. 

Ум сайн амгалан болтугай.